ئەسعەد موقەدەسی
“ئه‌سعه‌دی موقه‌ده‌سی” بو نه‌وه‌ی داهاتوومان ئه‌فسانه‌یه…
ئهو زریان بوو بۆ دوژمنی و باوشێکی ئاشق و دڵنیا بو وڵات و خه‌ڵکه‌که‌ی.
به‌رگه‌ی کویربوون و ده‌یانجار برینداریی و ماندوویه‌تی و هه‌ڵات هه‌ڵات و برسێتی و تینوویه‌تی ئه‌گرت به‌ڵام نه‌یئه‌توانی ببینێت جاشێک، ناپاکێک، نیشتمانفرۆشێک، دوژمنێکی بیگانه له ولاته‌که‌یا ره‌مبازێن بکات.
ئه‌سعه‌دی موقه‌ده‌سی زور جار له به‌رامبه‌ر دوژمنه‌که‌یا له بڕیاری حیزبی ده‌رده‌چوو و سزای قورسی تاوانباران و خائینانی داوە.
دڵی قورس بوو وه‌ک گابه‌رده‌کانی کۆساڵان، نه‌رم و میهره‌بان وه‌ک قووڵایی زرێبار و باوڕ و ئیراده‌ی له شاهۆ بەرزو پته‌وتر…
هه‌موو نیشتمانه‌که‌ی له دڵیابوو به‌ڵام ئارامی بن دارگویز و سه‌ر کانیاو و لای بیستانه‌کانی ژاوه‌رو و بۆڕیه‌ری زێدی، له‌لا، وه‌ک باوشی دایکی خۆی بوو.
شه‌هید ” ئه‌سعه‌د موقه‌ده‌سی” فه‌رمانده‌ی ئه‌فسانه‌یی حیزبی دیمۆکرات، که ناو و هه‌ڵمه‌تی شیرئاسای، له ناوچه‌کانی سنه، کامیاران، کرماشان، مه ریوان، پاوه و هه‌ورامان دوژمنی تۆقاندبوو و که‌س نه‌بوو نه‌یناسیت. ئیستایش به دڵێکی پڕ خۆشه‌ویستی و چاوی پرئه‌سرینه‌وه یادی ئه‌کریته‌وه و وه‌ک چۆن ئهو تا دوا دڵۆپی خوێنی، تا دوا هه‌ناسه‌ی ، دڵی پڕ له خوشه‌ویستی نیشتمان بوو، ئاوا خه ڵکەکه‌یشی ئهو و یاد و بیره‌وه‌رییه‌کانیان خوش ئه‌ویت و له دڵیان دا هه‌ڵیانکۆڵیوه..
یادت به‌رز شه‌هیدی سه‌ربه‌رزی وڵاتم..
بەداخەوە، ئهو له کوێستانی شاهۆ، له پیلانێکی چه‌په‌ڵی خۆفرۆشان و نیشتمانفرۆشاندا که‌وته بۆسه‌یه‌کی جاشه خۆجێییه‌کانه‌وه و هاوڕێ له‌گه‌ڵ هاوسه‌نگه‌ری ، “نادر وه‌زیری” تیرور کرا..
کڕنۆش ده‌به‌م بۆ گۆڕی ئەوان و ھەموو سه‌ربازانی ونی نیشتمانم…
هوشیار ئەحمەدی